خدایا! دنیا و عشوه گری هایش برای امتحان من است، می دانم. فرصت من برای رقم زدن زیبایی های زندگی اندک است، می دانم. دستان من برای نیکوکاری و دیگر دوستی ناتوان است، آن را هم می دانم؛ اما چه کنم فراموش کارم. مشغول شدن به کاری مرا از بسیاری دیگر کارهای خوب باز می دارد. کمکم کن تا از یاد نبرم که مرادرمتنرنجآفریده‌ایوعرصه برای عرضه ی کارهای زیبا و مانا تنگ است. کمکم کن تا تمام لحظه های زندگی اینجا را میدان کار و امتحان ببینم نه میدان غفلت و خوش باشی(برداشتی از قرآن: بلد، آیه ۴/ کهف آیه ۷)
هیچ نظری وجود ندارد