خدایا! عقل و برگزیدگانی را چراغ راه زندگی و تنگاه های آن قرار دادی تا بکوشم سنجیده عمل کنم و آن قدر به فکر عاقبت خویش باشم که حتی از کوچکترین رفتارم هم مراقبت کنم چون هر کارکوچکوبزرگیدرسرنوشتمن مؤثراست. با این همه، من در انتخاب هایم تنهایم، در مسئولیتم تنهایم، هر وقت که می خواهم تصمیمی عاقلانه بگیرم، موج هواوهوسوآرزو و وسوسه و خیال و خودخواهی و… عقلم را به بند می کشند. چاره ای ندارم مگر آن که کمکم کنی تا همه ابزارهای سنجش و غربال نیک از بد در لحظه های زندگی درست کار کنند(برداشتی از قرآن: انبیا، آیه ۴۷/ لقمان، آیه ۱۶/ زلزال، آیه۷-۸)
هیچ نظری وجود ندارد